شب سیاه
مشق هر شب
ما نده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا
یا چه بودست مراد وی از این ساختنم
ذکر هر شب
تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
با خیال مست مستی می کنم
سلامتی اونایی که آدم رو نیمه مست رها نمی کنن
و به امید بازگشتشون
....
posted by sohrab ghavami at
5:35 PM
3 Comments:
نی به خود آمده ام که به خود باز روم
خوش به حال مست..قشنگ براش نوشتی!
ممنونم از محبتی که نسبت به مست داشتی و داری.منم امیدوارم بازم بتونم برگردم..بازم ممنونم.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home