یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است

ا_از من دلخوری
ا_آدم هیچ وقت از کسی که دوست داره دلخور نمی شه
ا_آره یا دلخور نمی شه یا اگه خطایی دید زود می بخشه
ا_من خطایی ندیدم که ببخشم
ا_خیلی دنبالت گشتم تا پیدات کردم
ا_چرا
باید می دیدمت
.... اگه تو نبودی
من الان پیش کسی هستم که دوسش دارم و این دوست داشتن رو مدیون توام
من تو این مدت به چیزایی رسیدم که با هیچی نمی شه عوضش کرد
فقط نگران بودم به زندگیت لطمه ای نخوره
ا_پس به حرفای منم گوش کن
شاید فکر کنی در حق من بدی کردی ولی اشتباه می کنی
این مدت کوتاه خوشبختی واسه یه عمر کافی بود
عشقی رو که تو حس کردی من فهمیدم

سعی می کنم همیشه نگهش دارم
هیچ وقت فراموشت نمی کنم
ا_یه شعر می خونی
ا_چی دوست داری بخونم
ا_هر چی خودت دوست داری

دل من همی داد گفتی گواهی که باشد مرا روزی از تو جدایی
ولی هر چه خواهد رسیدن به مردم بر آن دل دهد هر زمانی گواهی
من این روز را داشتم چشم از این غم نبودست با روز من روشنایی
جدایی گمان برده بودم ولیکن نه چندان که یکسو نهی آشنایی
به جرم چه راندی مرا از در خود گناهم نبودست جز بی گناهی
بدین زودی از من چرا سیر گشتی نگارا بدین زود سیری چرایی
که دانست کز تو مرا دید باید به چندان وفا این همه بی وفایی
سپردم دل به تو ندانسته بودم بدین گونه مایل به جرم و جفایی
دریغا دریغا که آگه نبودم که تو بی وفا در جفا تا کجایی
همه دشمنی از تو دیدم ولیکن نگویم که تو دوستی را نشایی
نگارا من از آزمایش برهایم مرا باش تا بیش از این آزمایی
مرا کار داری و بی قدر خواهی نگر تا بدین خو که هستی نپایی

خواننده عزیز
شبی زیبا بود
از آن شبها که تنها هنگام جوانی به درک آن توانایی بود
آسمان به دان سان پاک و پر ستاره بود که انسان با دیدن آن بی اختیار از خود می پرسید
چگونه مردمانی چنان هوس کیش و بد اندیش در زیر چنین آسمانی به زندگی سرگرمند
....

صبح ها که از خواب پا میشم لحظه شماری می کنم تا غروب بشه و موقعی برسه که مردم از سرما ترس دارن اونوقت میرم حسابی قدم می زنم تا اونقدر خسته بشم که مجال هیچ نوع فکر کردن و رویا پردازی نداشته باشم شب هم که می رم تو رختخواب با غصه اینکه وای خدایا فردا رو چه جوری شب کنم خوابم می بره
اینه زندگیه پست فطرتی و کثافت من که نمی دونم خفت مملکت مزخرف رو بگیرم که دادم به جایی نمی رسه یا یقه خدای بی انصاف رو بگیرم که شکایتم رو گوش نمی گیره یا از سر ناچاری و از روی التماس دست به دامن خود نادونم بشم که فایده نداره
چقدر هوس اون پست اولیام رو کردم که به نام (وابدی وامی دی) بود