عاشقانه های من

روز اول که اومدیم اینجا اومدیم فقط واسه دلمون اما نشد
یه جایی که راحت و بی دغدغه درد و دلامونو اونجا بریزیم
اومدیم که بعنی به حساب کار فرهنگی بکنیم اما اشتباه می کردیم یا شایدم یه هو وسط راه همه چی خراب شد
به هر حال
اینجا هر کی که بهت سر می زنه فقط واسه دل خودشه نه دل تو
میاد که احیانا" نوشته قشنگی رو بخونه و مرحمی واسه زخماش پیدا کنه
هر کی هم که واست کامنت می زاره فقط اومده تا جواب کامنتتو بده
نگاه می کنه ببینه اگه هر روز بهش سر زدی و کامنت گذاشتی اونوقت نوشتت رو نخونده واست با منت کامنت می زاره
هر کی میاد فقط پا می زاره تو دلت وسط تنهاییات و زود میره
همین
دیگه کسی فکر این نیست که یه پست قشنگ بنویسه و با نوشتش رو دیگران تاثیر بزاره
فقط فکر اینه که طرفداراش زیاد بشن و دلخوشیش میشه همین
حالم داره از خودمو دیگرون به هم می خوره
تو این جامعه واقعا" نمیشه ساز خودتو بزنی
گر خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو
تا کی میشه کار بی منت کرد وقتی کسی کار بی منت نمی کنه
....