پوچی

خیلی وقته یه جور عجیبی دلم گرفته

از همه چی و از همه جا

نمی دونم از چی و از کجا بگم

آخی که آدم دلش می خواد خیلی چیزا بشه و نمی شه

هیچکی این سختی رو نمی فهمه

نه بلدم شعرها و جملات قشنگ توی وبلاگم بنویسم

ونه بلدم نظرات قشنگ برای وبلاگ دیگران بنویسم

فقط بلدمشعرها جملات قشنگ دیگران رو بخونم و جو گیر و خراب بشم و مدتها .... آره

آره هر کسی یه جوره

اصلا کار بدرد من نمی خوره

خدا منو آفریده که برم

برم یه جای آروم با ساز و آواز و باغ و آب و معشوقه به کامی و .... با زندگی حال کنم

به خودش قسم دیگه هیچی تو این زندگی نیست که منو ارضاء کنه

دیگه با هیچ چیز این دنیا حال نمی کنم

رسیدم به پوچی

فقط هارت و پورت و بی حوصلگیمون و .... برای خداست

دیگه هیچی براش نداریم

یه بار نشده با حضور قلب کامل دو رکعت نماز برای خدا بخونیم

هنوز کلی پله تا ملاقات خدا دارم

....