Wednesday, August 09, 2006

دیوانه ای از قفس پرید

هیچکس تنهاییم را حس نکرد
غربت و نا مهربونی غربت و بی همزبونی
نمی دونی که چه سخته نمی دونی نمی دونی
زندگی عزابه وقتی توی زندگیتم غریبی
سهمت از زندگی اینه که همیشه بی نصیبی
....
کی می دونه من چمه

8 Comments:

Blogger sohrab ghavami said...

نمی دونی نمی دونی

6:09 AM  
Blogger PaRaDa said...

khodet ke nemiduni az baghe che entezari dari???

7:45 AM  
Blogger بید مجنون said...

چه سوال عجیبی؟ آخه خودت نمیدونی چته اونوقت انتظار داری دیگرونی که نمیشناسنت بدونن!!!!! عجیبا غریبا

12:20 PM  
Anonymous Anonymous said...

rasti man nabakhtam.key gofti bazi shoro shod ke sare khod mano bazondi?hala mikhay zori chizi begiri harfesh jodas.amma man in bakhte najanmardanaro ghabol nadatram.khasti bazi konim bego ba etela na yeho bego man bakhtam.badam say kon hamzaboneto peyda kone.taze avale rahi pesar.ko ta binasibi ko ta tanhae va gharibi.aslan donbalesh gashti ke hala shaki hasti?

12:24 PM  
Anonymous Anonymous said...

از یک گوشه ی اتاق
به گوشه ی دیگر سفر می کند
تمام فاصله اش تا من
همیشه همینقدر است
تنهایی
.
.
.
.

12:38 PM  
Anonymous Anonymous said...

چون نامه جرم ما به هم پیچیدند و بردند و به میزان عمل سنجیدند بیش از همه کس گناه ما بیشتر بود ولی مارا به محبت علی بخشیدن

من آپم

[گل][بدرود]

6:10 PM  
Anonymous Anonymous said...

آغوشت را براي آسمان بگشاي...
بي شك خواهي فهميد...

10:35 PM  
Anonymous Anonymous said...

چگونه گریه سر کنم... که یار غمگسار نیست

مرا به خانه ام ببر... که شهر٫ شهرِ یار نیست

ميدوني اگه كسي مي تونست و مي خواست تنهايي كسي رو درك كنه كه اون وقت من و توي تنهايي وجود نداشت
كاش تنهايي بي معنا ترين لغته لغت نامه ي دل ما بود

2:46 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home